Volendam – Dieppe 29 juni 2009 – 4 juli 2009

Nederland zucht onder de warmte, die zelfs aangroeit tot een echte hittegolf eind van de week. Oma Dooper is zondag 28 juni 90 jaar geworden en dat is gevierd. Zaterdag met de nichten en neven en zondag met haar kinderen en kleinkinderen met aanhang. Nicole en Willem hebben spontaan tijdens het diner op zondag een heuse dixieland band geregeld die “lang zal ze leven” en meer van die gein komt zingen. De stemming zit er flink in. Na afloop slapen we op de boot in Volendam. Nicole en Willem zetten ons af en nemen de auto mee. Hè hè we zijn aan boord!! Voor de bemanning van de Primavera is het overigens na ons bezoek aan Terschelling met het Oerol festival een week met heel veel feestelijke gebeurtenissen geweest. We hebben genoten van al die gezelligheid en zijn nu klaar voor vertrek. Zonder haast vertrekken we maandag om een uurtje of elf richting IJmuiden. De Schellingwouder brug draait gelijk maar de Oranjesluis kost ons een uur. Het is mooi weer dus wat kan ons gebeuren. Ook de Sluis bij IJmuiden gaat net voor ons dicht. Toch zijn we om 17:15  uur  buiten op het zoute water. Eigenlijk jammer om niet door te varen, de stroom en de wind brengen ons zo naar Scheveningen. We leggen dan ook om 21:45 uur aan in het bomvolle Scheveningen. Een stevige wandeling laat ons huiveren van de rotzooi die wij mensen over de straat gooien als we onze frites of gebakken visjes genuttigd hebben. Een beestenboel is het langs de kade. Onze buurtjes willen de volgende ochtend om 8:15 uur weg. Dat wordt uiteindelijk 9 uur door de mist, maar zorgt toch voor vroeg opstaan. Bij het opnieuw aanleggen schiet de achterlijn onverwachts los wat voor nogal wat gedoe zorgt. Op het fietsje brengen we een bezoekje aan Simonis om een lekker visje voor vanavond te kopen. Dan los maken op een herentijd 11:40 uur dus. De lijn van de halfwinder loopt vast. Leo ligt op zijn rug met verrekijker naar het topje van de mast te staren en Vera zit op het voordek ernaast met de halfwinder op schoot. Ja dit alles op een stampende zee. Het geworstel zorgt ervoor dat we weer iets leren. Niet hijsen bij halve wind maar afvallen tot ruime wind, anders loopt de lijn op de katrol boven vast. Tot Rotterdam staat “ie” weer mooi! De navigatiewijzigingen om Maasmond te passeren zijn goed doorgenomen en het verloopt soepeltjes.  We varen rompsnelheid verder met een ruime koers. Een uur voor Zeebrugge laten we ons met de zijstroom voor de wind naar binnen sleuren. Ondanks een rood licht bij de haveningang mogen we doorvaren, mits we de rode boeien volgen. Om 21:30 maken vast en om 21:45 staat er een heerlijke vismaaltijd op tafel. Smullen. Het is rustig in Zeebrugge waar de drukte in Scheveningen vandaan kwam is ons een raadsel.

Woensdagochtend fietsen we naar Knokke en de Zoute (spreek uit de Zoet? ). We genieten kort van het prachtige natuurgebied de Zwin, eindelijk eens geen beton langs de Belgische kust. De koffie in Knokke is natuurlijk heerlijk, maar dan moeten we toch echt terug om in 3 heerlijke zeiluurtjes naar Nieuwpoort te varen. Nog wel even oponthoud voor het tanken, maar een volle tank is ook wat waard. Voor Nieuwpoort worden we verrast door een bijzonder obstakel, een soort brede hoge slang van buizen die daar vast ligt en de ingang verspert. Als we dichterbij komen, blijkt dat we er omheen kunnen varen. Het blijft een raadsel en we zijn blij dat het geen nacht is. Onderweg hebben we veelvuldig contact met de Marjolein van Pieter en Tineke. We blijken akelig dicht bij elkaar te liggen als wij naar Boulogne varen morgen, liggen zij in Dieppe en kunnen we een tijdje gezamenlijk door varen. Tja dan maken we het rondje Kanaal  toch linksom en bezoeken we Engeland vanaf de Channel Islands of Cherbourg in plaats van via Eastbourne te gaan. Te gezellig om elkaar even te zien. Dus donderdagmorgen eerst even hardlopen naar het stadje voor wat lekkernijen en dan om 10 00 uur vertrekken . Het wordt een superdesuper zeildag. De koude wind van de afgelopen dagen is nu veel warmer en blaast ons bovendien zo naar Boulogne. We hebben allebei alweer een boek uit en zijn onderweg aan ons 2e boek begonnen. Met dit tempo van lezen, zijn we zo door onze voorraad boeken heen. Voorlopig staat er nog een hele stapel klaar van Fennie en ach in Engeland kunnen we ook weer bijkopen.  De navigator Leo heeft precies goed uitgerekend wanneer we bij Cap gris Nez moeten zijn en we scheuren om de kaap. Voor de haveningang van Boulogne gaat er net een grote ferry naar binnen en wat vissers naar buiten dus roodlicht. De douaneboot denkt dat we willen doorvaren en komt luid gebarend naderbij. Vervolgens worden we omgeroepen door de port control. Aloh, aloh Primavera ici Boulougne etc…  In Boulogne vinden we een mooi plekje, van waaruit we het over komende onweer kunnen bekijken. De hele nacht lijkt het wel te regenen. De volgende ochtend zien we dat de telefoon van Leo buiten had gelegen en helaas kon deze niet tegen de regen. Gelukkig  hebben we nog de Nokia 6310 als collectors item die prima werkt.

Vrijdagochtend 3 juli blijkt de wind, eigenlijk wel volgens verwachting, zuidwest 5 te zijn. Niet echt handig om zuidwest te varen. Jammer we hadden graag naar Pieter en Tineke in Dieppe gegaan , maar we blijven binnen. Als we boodschapjes gedaan hebben o.a. in ons favoriete kaaswinkeltje Philippe Olivier en we terug komen bij de boot, blijken er al 4 Nederlandse schepen terug te zijn stroom tegen wind te maken gehad. Tja goeie beslissing Primavera!! ’s Middags breekt de zon alweer door en we maken er een gezellig dagje van met een bezoekje aan het aquarium. We worden hier doordrongen van het gegeven dat we met meer dan 6 miljard mensen op de aarde wonen. Dat betekent rekening met elkaar houden. Natuurlijk eten we vanavond de verse tongen die hier op de kade zo uit de vissersboten worden aangeboden. Met een glaasje wijn bekijken we vervolgens de Tv uitzendingen van Oerol die Carla en Rob voor ons op dvd hebben gezet. Even zijn we weer helemaal terug op Terschelling. Zaterdag is er geen wind we vertrekken om half twaalf  uit  Boulogne. Verbaast zien we de mist nog hangen. In de haven was het zo heerlijk zonnig.  We hebben genoeg zicht om met radar door te varen op dieselwind naar Dieppe. Na 2 uur trekt  de mist op en hebben we een schitterende reis. Zelfs nog heel even zeilen, maar het moet gezegd dit is onze eerste echte motordag. We lezen onze boeken en bespreken de inhoud met elkaar vooral het boek van de Dalai Lama “het universum in een enkel atoom” geeft stof tot nadenken.  Het sudoko boekje zorgt ook voor de nodige afleiding en dan plots is daar de ingang van Dieppe. Morgen verwachten we nog een mooie dag, maar maandag zou het wel eens heel hard kunnen gaan waaien uit het westen. Groot risico om verwaaid in Fécamps te liggen is dan aanwezig. En daar hebben we geen zin in. De avond wordt dus besteed aan gereken en geplan. Het resultaat is morgen doorvaren naar de Seine monding hetzij Honfleur dan wel Deauville. We pikken Pieter en Tineke dan wel op in Fécamps.